Naay mga tingog nga ga sige ug hong-hong kanako
Nga ikaw daw ang tao sa akong mga damgo
Ingon sila nga kung maabot ko sa kangitngiton
Padulong sa kahayag, ikaw akong sundon
Pero sayup ilang pag tan-aw kanimo
Walay katinu-uran ilang gipang sulti
Dili ikaw ang tao sa akong mga damgo
Wala gayud ko naka kita nimu nga ni tabang kanako
Kadtong ga sugud na ko ug likay kanimo
Permi lang ko bangunguton
Wala na ko naka balik ug damgo
Bahin sa mga prinsipe ug prinsesa, bukid ug sapa
Ni ana ang mga tingog gugmaon daw tika
Kay usa sad daw ka adlaw, gugmaon pud ko kanimo
Ni sugud nasad ko ug salig kanimo
Naa naka permi sa akong kasing-kasing sugud karon hantud sa kahangturan
Kung wala pa ko naminaw sa mga tingog
Dili unta gayud ko maka hibalo unsa ko ka swerte
Sakto gayud sila nga ikaw akong sundugon
Para maka hawa ining dalan sa kangitngiton
/*hahahaha. this was an assignment from our English class. it's so weird seeing this right now.*/
2 comments:
wakekekke... ang iyang poem oh... hehheeh
btw!!! nindot bya au ko ug grado ani!!! nyahahaha!!!
Post a Comment